Er is bijna geen bloemlezing over Nederlandstalige poëzie te vinden waar dit lied niet in staat. Het Egidiuslied [1] – het is geschreven om gezongen te worden – is een aangrijpende tekst over vriendschap, die over de dood heen gaat. De achterblijvende dichter moet hier nog een liedekyn blijven zingen maar van harte gaat het niet meer: hij moet nog in de werelt liden pyn. Terwijl vriend Egidius de vreugden van de tijdloze zaligheid smaakt, geeft de achterblijver ontroerend blijk van zijn eeuwige vriendschap met de vraag om alvast een plekje naast hem vrij te houden!
Egidiuslied
Egidius, waar bestu bleven?
Mi lanct naer di, gheselle myn!
Du coors [koos] die doot, du liets mi leven –
Dat was gheselscap goet ende fijn.
Het scheen: één moeste ghestorven syn.
Nu best in den troon [hemel] verheven,
claerer dan der sonnen scyn –
alle vreught is di gegheven.
Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct naer di, gheselle myn –
du coors die doot, du liets mi ’t leven.
Nu bidt voor mi, ick moet noch sneven [sappelen, zwoegen]
ende in de wereld liden pyn:
verwaere mijn stede u beneven [houd een plaatsje naast jou vrij],
ic moet noch singen een liedekyn;
nochtan moet emmer gestorven syn.
Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct naer di, gheselle myn.
du coors die doot, du liets mi ’t leven –
dat was ghselscap goet ende fyn.
Het scheen: één moeste gestorven syn.
(Brugge ca. 1400)
Egidius, waar ben je?
Ik mis je zo, mijn kameraad.
Jij koos de dood, liet mij het leven.
Je vriendschap was er vroeg en laat,
maar ’t moest zo zijn, een van ons gaat.Nu ben je in ’t hemelrijk verheven,
helderder dan de zonneschijn,
alle vreugd is jou gegeven.
Egidius, waar ben je gebleven?
Ik mis je zo, mijn kameraad.
Jij koos de dood, liet mij het leven.Bid nu voor mij, ik ben verweven
met deze wereld en zijn kwaad.
Bewaar mijn plaats naast jou nog even,
ik moet nog zingen, in de maat,
tot de dood, die elk te wachten staat.
Egidius, waar ben je gebleven?
Ik mis je zo, mijn kameraad.
Jij koos de dood, liet mij het leven.
Je vriendschap was er vroeg en laat,
maar ’t moest zo zijn, een van ons gaat.(vertaling Willem Wilmink)
Meer dan 600 jaar later is dit lied voor de hedendaagse waarheidszoeker nog steeds actueel. Moge de innerlijke betekenis ervan begrepen worden.
LOGON artikelen over het thema vriendschap:
Anneke Stokman-Griever, Echte vrienden worden
Ankie Hettema-Pieterse, Vriendschap is een wonderlijk weefsel
Bron:
[1] Egidiuslied, Gruuthuse-manuscript, Brugge ca. 1400
