Oorlogen, aardbevingen, overstromingen; het lijkt er vaak op dat we in een hellewereld leven.
Veel mensen lijken zich af te sluiten voor het onbeschrijfelijke leed. Maar is dit onheil ook niet als een hardvochtige wake up call ? Zo wilde de aardbevingsramp in Marokko afgelopen september dagenlang maar niet van mijn netvlies gaan. Ik was getroffen door de primaire reactie van de mensen in de afgelegen bergdorpjes die in een klap alles kwijt waren: vrouw of man, kinderen, familie, behuizing.
‘Het is Gods wil,’ zeiden ze bijna unaniem. Geen verbijstering op de eerste plaats maar oprechte, bijna ogenblikkelijke innerlijke berusting! Daarna kwam het verdriet.
Hier spreekt een diep te respecteren geloofsovertuiging maar het is de vraag of een aardbeving de wil van God is. Zij lijkt me eerder het gevolg van een staaltje onbeheersbare tektoniek, het over elkaar heen schuiven van aardplaten. De wereldburgers die niet getroffen zijn, kunnen hun medeleven laten blijken door het sturen van hulpgoederen naar het Rode Kruis of een vrijwillige bijdrage. Vervolgens is het wachten op het volgende leed dat de mensheid zal treffen. Het is J. van Rijckenborgh geweest die de huidige mondiale rampspoed al tientallen jaren geleden heeft voorzien en in een dieper gnostiek perspectief geplaatst. Die rampen nopen de mens om zich naar lichaam, ziel en geest aan te passen aan
de atmosferische revolutie die momenteel krachtig om zich heen grijpt, zowel van bovenaf als van onder op door de mens zelf.
Hij wilde daarmee zijn gehoor en lezers prikkelen tot een persoonlijke activiteit in overeenstemming met de eisen die deze revolutie aan de mens stelt. In het boekje De Grote Omwenteling lezen we, vrij weergegeven:
Alle natuurrijken zullen door de ‘bewogenheid in de wolken des hemels’ worden aangetast. En in de school van het Rozenkruis maken al deze werkzaamheden de leerling klaar wakker. Ze wekken hem tot een serieus onderzoek en drijven hem tot een levenshouding die de vernietigingsdrift doorkruist en hem verbindt met de heiligende en bouwende krachten van de structurele wedergeboorte die hem willen voeren als in een nieuwe wereld. Een groot drama voltrekt zich in de wereldhistorie ten gevolge van deze atmosferische revolutie, een drama waarin rampen slechts bijkomstige verschijnselen zijn. (…)
Het heeft geen zin om beschouwend en overwegend aan de kant te blijven staan. De mens zal gedwongen worden tot een positieve levenskeus.
Aldus biedt volgens Van Rijckenborgh voor de een de atmosferische revolutie een bevestiging van de ‘aardegebondenheid’ en voor de ander ‘een doorgang tot een hoger goed.’ Dat ‘hoger goed’ heeft de Bulgaarse spiritueel leraar en mysticus Peter Deunov (1864- 1944) kort voor zijn overlijden het ‘gouden tijdperk’ genoemd:
Je huidige leven is een slavernij, een ware gevangenis. Begrijp je situatie en bevrijd je eruit. Alles om je heen valt uit elkaar en verdwijnt. Niets van deze beschaving blijft behouden. Deze onjuiste cultuur die de mens vasthoudt onder het juk van onwetendheid kan niet blijven bestaan. Het doel van aardbevingen is om het intellect en de harten van mensen te doen ontwaken, zodat ze zichzelf kunnen bevrijden en kunnen begrijpen dat ze niet de enigen zijn in het universum. Door lijden en moeilijkheden ontwaakt het bewustzijn van de mensheid: er zullen overstromingen zijn, orkanen, grote branden, aardbevingen en revoluties. Het is een antwoord van de natuur op de misdaden door de mensheid tegen haar Moeder, de Aarde. Maar na het lijden komt het ‘gouden tijdperk’ vol van harmonie en ongelimiteerde schoonheid. Dus blijf volhouden en hopen wanneer de tijd van het lijden aanbreekt, volg je persoonlijke vervolmaakbaarheid. Je hebt geen idee hoe groots de toekomst is die op je wacht. Een Nieuwe Aarde krijgt vorm.
Peter Deunov en de atmosferische revolutie in perspectief
- Ons zonnestelsel reisde door een gebied in de kosmos waar een sterrenbeeld dat vernietigd was haar sporen heeft achtergelaten, haar stof. Deze vervuilde ruimte beïnvloedt niet alleen de bewoners van de Aarde, maar ook alle bewoners van de andere planeten in ons sterrenstelsel. Enkel de zonnen worden niet beïnvloed door deze vijandige omgeving.
- Deze regio wordt ook wel de dertiende zone genoemd, of de zone van tegenstellingen. Onze planeet bevond zich duizenden jaren in deze regio, maar we naderen het einde van de duisternis om een meer spiritueel gebied te betreden, waar meer geëvolueerde wezens leven.
- Er hoeft minder werk te worden verricht zodat er meer tijd komt voor spiritualiteit en voor intellectuele en artistieke ontplooiing. Mannelijke en vrouwelijk energie komen tot elkaar en relaties zijn gebaseerd op wederzijds respect.
- De Aarde, het zonnestelsel, het universum, alles wordt in een nieuwe richting geplaatst, namelijk de richting van Liefde. De meesten zien Liefde als een belachelijke kracht, maar in werkelijkheid is het de grootste kracht die er bestaat.
