Er zijn momenten dat de hemel openbreekt

Er zijn momenten waarop de hemel openbreekt. Niet letterlijk, maar in de geest. Een beeld, een ontdekking, een gedachte, en plotseling kijken we anders. De sterren vertellen hun verhaal, en wij luisteren met nieuwe oren. Wat als het universum niet slechts buiten ons ligt, maar ook in ons? Wat als het grote daarboven een spiegel is van het innerlijke hierbeneden? In het licht van de kosmos herkennen we misschien wel iets van onszelf. En dat besef kan het begin zijn van een nieuwe blik, een nieuw bewustzijn.

Ben je benieuwd naar wat dit zeggen wil? Je bent van harte welkom.

Tempeldienst in Haarlemse hoofdtempel: zondag 25 mei om 19.15 uur
Volgende tempeldienst: 30 november

Adres:
J. van Rijckenborgh-centrum
Zakstraat 8
2011 JS Haarlem

Leren luisteren met het oor van je hart

Met het gehoor kun je opstijgen tot de geest van de materie, tot de scheppende macht. Laten wij luisteren met het oor van ons hart. Laten wij door te luisteren ons uiterlijke evenwicht loslaten om een innerlijk evenwicht te krijgen. Werkelijk luisteren heeft als voorwaarde: stil zijn. In de stilte luisteren is het afstand doen van jezelf en opgaan in het andere. Wat ertoe doet, is dat het licht door de stilte tussen de woorden zijn weg vindt tot het oor van je hart. Spits het oor van je hart voor het licht dat je wil aanraken.

Spreekt dit je aan? Je bent van harte welkom.

Online open avond: woensdag 7 mei om 20.00 uur
Volgende online open avonden: 4 juni, 3 september, 1 oktober, 5 november en 3 december

Het geestelijke geluid – over de stem van de stilte  

De twee paden  |  bijeenkomst 4

Het Pad is tweeërlei; er zijn drie grote volmaaktheden.
Wie zal ze naderen? Wie ze het eerst betreden?
Wie zal het eerst de leer vernemen der twee paden in één en de waarheid ontsluierd zien van het verborgen hart?  

Uit: De stem van de stilte

Het Pad is tweeërlei. Er is een direct actueel pad, dat men met toegepaste, hoogst intelligente en volstrekt nieuwe levenshouding zal kunnen bewandelen. En er is dat andere pad, dat het steeds moet hebben van eindeloze experimenten en de veelal harde resultaten daarvan, het pad van ervaring. Dat tweede pad is in feite slechts de slagschaduw van het eerste.

Spreekt dit je aan en wil je je hierin verdiepen, dan ben je van harte welkom om deel te nemen aan de volgende bijeenkomsten:
Bijeenkomst 4: dinsdag 13 mei op diverse locaties Bijeenkomst 5: zondag 25 mei in Haarlem van 15.30 – 20.00 uur

Licht en de poorten van de ziel

Wat zijn onze zintuigen? Het zijn de poorten van de ziel. De ziel, onze ziel, kan zich – afhankelijk van onze gerichtheid – wenden tot de stoffelijke wereld en zij kan zich wenden tot de geestelijke wereld. Tot stoffelijk licht en tot universeel licht. Poorten om verbinding te maken met buiten en met binnen, met kosmos en microkosmos. De kern van de ziel is het licht zelf. Het licht, dat zich in zijn schepping oneindig verbijzondert. Wij zijn lichtdragers, wij allemaal. Wij dragen het licht in ons hart en hebben de opdracht – de levensopdracht – om dat licht vrij te maken. Door de poorten kom je tot kennis. Ware kennis van jezelf is kennis van het licht.

Wil je je op deze gedachte bezinnen, je bent van harte welkom.

Bezinning in de tempel: zaterdag 17 mei om 20.00 uur
Volgende bezinningen in de tempel: 10 juni, 16 september en 22 november

Licht 

Wanneer je het woord ‘licht’ leest of hoort, dan doet dit meteen iets in je opflakkeren. Het is een fijn woord, een woord dat onmiddellijk resoneert. Als de zon haar licht werpt op de aarde, dan lijken het leven en de wereld opeens zo veel mooier en vriendelijker. Spreekwoorden getuigen hiervan: we zien licht ‘aan het einde van de tunnel’, er komt altijd wel weer licht ‘in de duisternis’. Licht verwijst naar waarheid en kennis: iets aan het licht brengen, iets tegen het licht houden, ergens het licht op laten schijnen. Licht brengt begrip en inzicht: er gaat ons een licht op.

Symposium: zondag 18 mei van 9.30 tot 16.00 uur
Conferentiecentrum Renova in Bilthoven

Aleer de ziel begrijpen kan en zich herinneren,
moet zij met de Stille Spreker verenigd zijn,
gelijk de vorm, waarnaar de klei gekneed wordt,
eerst één is met des pottenbakkers denken.
Dan zal de ziele horen – dan zal zij zich herinneren.

Uit: Uit de stem van de stilte, H.P. Blavatsky