Naar deel 1
Het menselijk denken heeft zich ontwikkeld tot een spirituele dimensie, en die spirituele dimensie gebruikt zijn eigen taal die verschilt van wetenschappelijke taal. Spirituele taal biedt de mogelijkheid om over grenzen heen te denken. Het vertrekt vanuit de lichamelijkheid van de mens en specifiek vanuit de hersenen en de organisatie van het hoofd. Maar van daaruit gaat het hoger in zijn denken. We kunnen een voorproefje krijgen van de taal van de spirituele dimensie met enkele fragmenten uit J. van Rijckenborghs commentaar op De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis [1].
Spiritualiteit
Citaten zijn cursief weergegeven; verbindende gedachten in rechte letters.
In ons dialectische natuurlijke leven kennen wij slechts een tweevoudige cultuur: die van de stof en die van de ziel.
Wat is de ziel, de natuurziel? Zij is het bewustzijn dat de persoonlijkheid bezielt.
Ieder atoom van de persoonlijkheid bezit een levensbeginsel, een levenskracht. De som van de levenskrachten van al de atomen van de persoonlijkheid vormt het bewustzijn, dat men ten onrechte geest noemt.
Het bewustzijn wordt dus ook in dit model gezien als een emergente eigenschap, die ontstaat uit een samenwerkingsverband van atomen, gegroepeerd in cellen en organen.
De cultuur van dat bewustzijn is dan ook zuiver lichamelijk en stoffelijk, voert tot het metafysische van de spiegelsfeer, dan wel tot een vermenging van beide sferen. Men kan met zijn bewustzijn jagen achter de cultivering van de stof. Men kan trachten met het bewustzijn als basis, de persoonlijkheid te idealiseren, te cultiveren, en dus te vergoddelijken. Natuurziel en lichaam werken dan samen om dit doel te bereiken. Van deze inspanningen vormen zich reflexen in de spiegelsfeer, dat is in het astrale veld van ons dialectisch levensveld. Deze reflexen voeren niet tot bevrijding. Zij nemen de mens steeds meer gevangen.
De wetenschap stelt vast dat ons waarnemen in belangrijke mate bepaald wordt door onze geschiedenis, door wat we eerder zagen en voelden, meer dan door een frisse, open interactie met de werkelijkheid van het ogenblik. In een mensenleven wordt de geschiedenis, worden de verzamelde herinneringen, steeds groter en zwaarder. Zij nemen de mens steeds meer gevangen.
In de normale natuurgeboren toestand zetelt het bewustzijn in het hart en in het hoofd. Er is een gespletenheid tussen beide bewustzijnsaanzichten. Er is geen eenheid. De overwegingen van het hart zijn meestal totaal anders dan die van het hoofd. Omdat het hart zo direct met het astrale lichaam van de mens verbonden is, gaat er meestal een krachtige overheersing uit van het hart over het hoofd. Wat het hart niet wil, komt het hoofd niet binnen.
Het hart is in het bewustzijn het gevoelselement. Emoties zijn bepalend voor de keuzes die we maken. Zelfs als die keuzes gemaakt worden na een gedegen rationele afweging – in de neocortex – van alle elementen van de beslissing is dat wat we voelen doorslaggevend voor onze keuze.
Daar in de natuurgeboren toestand de astrale factor van het hart, de zielefactor, de voornaamste rol speelt, vervult de bewustzijnskandelaar in het hoofd, bestaande uit het astrale fluïde in de zeven hersenholten, slechts de bekende verstandelijke rol, waardoor de verschillende hersencentra zich geheel en al afstemmen op de natuurgeboren toestand. Het verstand is alleen maar gericht op de zelfhandhaving.
In de wetenschappelijke visie wordt gesteld dat het brein en het bijbehorend bewustzijn inderdaad zijn ontwikkeld uit de noodzaak om zo efficiënt mogelijk door onze waargenomen werkelijkheid heen te navigeren en zo daarin te overleven. Een hogere, achterliggende oorzaak wordt ontkend. De spirituele taal gaat verder.
‘De wenteltrap naar de koninklijke bruiloftszaal’ verbeeldt een binding tussen het hartchakra en het opperchakra in het hoofd dat correspondeert met de pinealis. Wanneer de ziel geboren is, de kandelabers in evenwicht branden en verenigd zijn, ontwikkelt zich letterlijk een lijfelijke etherische lichtbinding tussen hart en hoofd, vrij van ieder anatomisch aanzicht. Deze binding vormt zich uit weerspiegelende ether en lichtether, die mentaal en zintuigelijk is, en een duidelijke spiraalbeweging heeft. Vandaar ‘wenteltrap’.
Om resultaat te behalen in de spirituele dimensie moet er blijkbaar een bewustzijn ontstaan dat het atomaire bewustzijn overstijgt en niet daaruit te verklaren valt. Er is een vreemde, een nieuwe factor nodig die dit nieuwe bewustzijn, deze nieuwe ziel mogelijk maakt.
Het pinealisorgaan is een ademhalings- en waarnemingsorgaan. Wij ademen daarmee prana in, waaruit wij leven en zijn. En onze hele zijnstoestand met inbegrip van de atomen, gaat zich overeenkomstig voegen.
Er is een groot gevaar in gelegen wanneer wij de pinealis zo bewerken dat we alleen maar horigen van de natuur des doods kunnen zijn. Er zijn in alle tijden kruiden, reukwerken en diverse ademtechnieken geweest waarmee men de klieren met interne secretie, de zenuwether en het slangenvuur kan beïnvloeden. Dat zijn zeer negatieve en uiterst gevaarlijke manieren om door negatieve lichaamsbeïnvloeding ook de pinealis te beïnvloeden en aan een doel te doen beantwoorden. Bijvoorbeeld met wierook. Of met allerlei geneesmiddelen en geneesmethoden die door onkunde uiteindelijk geen ander resultaat kunnen hebben dan een volkomen degeneratie van het pinealissysteem. Wanneer wij op allerlei negatieve wijzen de gevolgen [van natuurlijke stralingen] trachten op te heffen en de oorzaak zelf niet wegnemen, dan degenereert de pinealis. Er is maar één mogelijkheid om het pinealissysteem af te sluiten voor de natuurinvloeden en het te openen voor de oorspronkelijke geestmens: zielewedergeboorte. Alleen de psychologische heilmethoden die zich daarbij aansluiten, kunnen voor de mens van de toekomst nuttig zijn.
Wat is uw ik-bewustzijn? Het is de samenvoeging van de levenskracht die in al de atomen van uw stelsel aanwezig is. Waar komt die vandaan? Toch van de schepper, die in de oersubstantie zijn levensadem heeft ingeblazen. Zo is ook het ik-bewustzijn in zekere zin uit God geboren. Maar de levensadem van het atoom is niet volkomen. Die adem moet zich samenvoegen met andere goddelijke waarden om het Godsplan tot stand te kunnen brengen.
Waar komt de kernkracht van uw individuele openbaringsveld – uw microkosmos – vandaan? Toch ook van de vader aller dingen. Ook de ziel is uit God. De geest, de koningskracht zelf, is bij u, om u en in u. De drie zijn evenwel niet verenigd.
In de oorspronkelijke geestmens zijn in ongescheidenheid de geest en de ziel als godskracht aanwezig, waarin de idee, het wezen en het zaad van het door God bedoelde lichaam verborgen liggen.
Beeldend:
De toren in het vierkant op het eiland, de mogelijkheid om naar het nieuw etherische op te stijgen…
Stel dat de atomen ‘zich daarnaar gaan voegen’… De wetenschappelijke benadering [2] stelt dat zich dan een nieuw bewustzijn zal vormen, bovendrijvend uit die veelheid van samenwerkende atomen die ons wezen vormen. Een nieuw bewustzijn betekent een nieuwe waarneming. Een nieuw waarnemen van de werkelijkheid. We kunnen de filosofische vraag hier onbeantwoord laten of die nieuw waargenomen werkelijkheid dan een van ons onafhankelijke werkelijkheid op zich is, een ware werkelijkheid. De waarheid zien.
Bronnen:
[1] J. van Rijckenborgh, De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis, Rozekruis Pers, 1969
[2] David Eagleman, Incognito, Lannoo, 2012
David Eagleman, Het brein, Q, 2018
Meer informatie: https://www.youtube.com/watch?v=Uco9yrFgyrM&t=4s
