Een ander minuscuul zaadje begint zich te ontwikkelen, een zaadje van de aarde, een kind. Op een afgesproken tijd verbinden de twee zaadjes, dat van het Licht en dat van de aarde, zich met elkaar. Er wordt een kind geboren. Beide zaadjes, nu verbonden, betreden een vreemd land. Een land van alternatieven, van tegenstellingen, van dag en nacht, ochtend en avond, heet en koud, nat en droog. Aspecten, behorend aan dat land, waarover het – het nieuwe wezen – geen controle zal hebben. Maar ook alternatieven, innerlijke alternatieven, en het ontdekt daarover wél controle te hebben: emoties, gedachten, wilskracht. Persoonlijke verbinding, innerlijke verbinding.
En dan is daar de wereld waarin het leeft, het land dat het bij de geboorte betreedt. Het vreemde land, waarin het een uitgebreide reeks werkzame alternatieven ontdekt – waar alles zijn tegendeel heeft. Het is een wereld waarin alle wezens kiezen om zich te verbinden dan wel los te maken van myriaden keuzes. Waar een hele dag kan worden bepaald door een keuze, door een verbinding. En vervolgens helemaal omgekeerd door een verwerping, door een verbreking. Niet alleen een hele dag, misschien wel een heel leven.
Dit nieuw voortgekomen wezen moet leren in deze wereld te leven, om geschikte keuzes te maken, zijn leven te leiden en omstandigheden te beheersen en dit alles neemt tijd, veel, veel tijd. En veel moeite. Maar de tijd verstrijkt – tijd van verbinden en van verbreken.
Het zaad van Licht in het wezen probeert invloed uit te oefenen op dit proces, waar het totaal vreemd aan is, omdat het afkomstig is uit een plaats van vrijheid. Maar het aardezaad kan koppig zijn, vastbesloten, kiezen voor een verbinding met deze wereld, een wereld waarmee het affiniteit heeft. Het zaad van Licht kan slechts wachten, wachten tot het aardezaad het keuzes maken moe wordt, moe wordt van al het verbinden en verbreken. Als dat gebeurt, begint het zaad van Licht te spreken, zacht en vriendelijk, bemoedigt het aardezaad om bij zichzelf naar binnen te kijken, om te luisteren naar zijn innerlijke stem. Om een nieuwe keuze te maken, een nieuwe verbinding met een verbreking als natuurlijk gevolg. Een losmaking van het vreemde land met zijn vele keuzes, zijn vele alternatieven. De ontdekking van een nieuw land, waar keuzes niet langer nodig zijn, een land van werkelijke vrijheid.
