De zeven
De zeven opent de derde triade: zeven-acht-negen, die we hier slechts kort zullen samenvatten. De zeven is het getal van de volledigheid, het getal van het overschrijden van een grens, het begin van het kosmische bewustzijn. Zij is de som van drie en vier, van geest en materie.
In de geometrie kan een zevenhoek niet meer op de traditionele manier met passer en liniaal geconstrueerd worden. Terwijl de zes nog vlakvormend was, maar geen lichaam meer vormde, zoals we gezien hebben, kan de zeven helemaal niet meer in het vlak getekend worden. In de zeven lossen ruimte en vlakken op.
De zeven geldt als heilig getal (septos=heilig). Naar haar is alles geordend en opgebouwd: de hemel, de schepping en het licht. De zevende dag is heilig.
Zeven is het getal van de apocalyps, die ons verhaalt over zeven gemeenten, zeven bazuinen, zeven zegelen, de zeven geesten Gods… Verder zijn er de zeven stralen en de zeven poorten van inwijding. Zij raken de mens die zich hiertoe voorbereid heeft aan door hun geestelijke licht en wekken het onsterfelijke element in de mens. Zeven is het getal van omkering en bevrijding.
Als spiegelbeelden, als boodschappers van het goddelijke, zijn er op aarde de zeven kleuren: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet, die in het witte licht besloten zijn, en ook de zeven tonen van de toonladder
c – d – e – f – g – a – b
Ook kennen we het ontwikkelingsritme van ons leven, in fasen van zeven jaren. Onze lichaamscellen vernieuwen zich compleet in zeven jaar.
Ook uit sprookjes is het getal zeven bekend. Er wordt gesproken over zeven bergen, zeven dalen, zeven raven, sneeuwwitje en de zeven dwergen…
De geometrie toont ons het belang van de zeven op een nuchtere manier: als je zes cirkels in een cirkel tekent, dan ontstaat in het midden een zevende cirkel met dezelfde doorsnede, die de andere cirkels op zes plaatsen aanraakt. Als we die zes cirkels beschouwen als symbool voor de wereld van de zes (die immers volmaaktheid weergeeft), dan wordt deze door de middelste cirkel (de wereld van de zeven) bij elkaar gehouden. Zo wordt zichtbaar dat de zevende cirkel enerzijds door de wereld van de zes wordt voortgebracht en anderzijds het sturende principe van de zes vertegenwoordigt.
Maak uit vijf en zes,
zo zegt de heks,
zeven en acht,
dan is het volbracht.
Goethe, Faust, Deel een
De acht
Net als de zeven hoort haar tegenpool, de acht, tot de niet-materiële natuur. Zij vertegenwoordigt opnieuw de polariteit, maar op een hogere spiraal:
De spanning van de twee wordt op de weg tot de acht getransformeerd en opgelost. Door de vorm van de acht wordt het oorspronkelijk goddelijke (met hulp van de drie) geopenbaard. De acht verbindt de diepste grond van het onbewuste van de mens met de hoogste toppen van zijn geest. De beproevingen die de mens in de acht ontmoet, zijn die van de m-acht, namelijk door het ontwaken van bovennatuurlijke krachten, die wederom op twee manieren kunnen worden aangewend: in een streven naar het geestelijke, of in de verzoeking van het occulte. Onze taal geeft daar verdere aanwijzingen voor: acht-ing, geef acht, ver-acht-ing, in acht nemen. Met de acht groeit de verantwoordelijkheid om de steeds sterker wordende krachten van het Licht op de juiste wijze te gebruiken. In de acht ligt de vervolmaking van het leven in haar hoogste verantwoordelijkheid. Acht is het getal van de ethiek, en van de reinheid van motieven.
De negen
De negen is de definitieve overwinning en bevrijding van het rad van geboorte en dood. Zij is het resultaat van een lange weg van loutering door de stof tot aan de opstanding in het eeuwige leven. Friedrich Weinreb schrijft in Zahl, Zeichen, Wort: De overlevering zegt dat ‘tet’, de negende letter, de baarmoeder is, dus het gebied waar het nieuwe zich ontwikkelt, groeit en ten slotte uit tevoorschijn komt. Daarmee bedoelen de ouden niet alleen de menselijke baarmoeder, maar in het algemeen het donkere waarin zich het nieuwe voorbereidt om aan het licht te treden.
En negen is een
en tien is geen
Goethe, Faust, Deel een
De tien
De tien is het symbool van de voleinding, in haar verbindt zich de een met de nul en daarmee wordt de cijferreeks afgesloten, die met de een begint en tot de een terugkeert, maar nu op een hoger plan. Achter de een staat de machtige volheid van de verborgen God (de cirkel), die zich manifesteert in de tien. Met de tien manifesteert zich een nieuw levensniveau. Ook hier vinden we het begin van een nieuwe cyclus.
Hoe we de kwaliteit van de getallen kunnen begrijpen, hebben we in dit artikel slechts summier aangeduid. Als je je verder in hun geheimen verdiept, kun je een ordeningsstructuur herkennen die zich ook toont in de geometrische grondvormen en de platonische lichamen.
Bronnen:
Heinrich Elijah Benedikt, Die Kabbala als jüdisch-christlicher Einweihungsweg, 1999
Ernst Bindel, Die geistigen Grundlagen der Zahlen, 1958
Konrad Dietzfelbinger, Pythagoras. Die Einheit von Naturwissenschaft und Religion, 2005
Marie-Louise von Franz, Zahl und Zeit. Psychologische Überlegungen zu einer Annäherung von Tiefenpsychologie und Physik, 1970
Priya Hemenway, Der geheime Code. Die rätselhafte Formel, die Kunst, Natur und Wissenschaft bestimmt, 2008
Peter Schottler und Freunde, Umstülpung und Übergang. Umstülp-Bewegungen als Übergänge zwischen polaren Qualitäten, 2009
Michael Stelzner, Die Weltformel der Unsterblichkeit. Vom Sinn der Zahlen, 1996
Rolf Umbach, Vom Flug der Fische. Die Bibel kabbalistisch gelesen, 1995
Friedrich Weinreb, Zahl, Zeichen, Wort, 1978
Christa Zettel, Das Geheimnis der Zahl. Geheimlehre und Numerologie, 1998
