Een mens die Liefde heeft begrepen wordt onsterfelijk. Een mens die Wijsheid heeft begrepen wordt volmaakt. Een mens die de Waarheid heeft omvat wordt vrij.
Zoals golven zich uitstorten op het strand, zo stroomt de Waarheid in de tijd. Daarna, bij het wijzigen van het getij, trekt de oceaan zijn golven terug in zijn onmetelijke diepte. Dan ligt het strand verlaten en verstuiven de zandkorrels in de wind. Echter, bij het aanbreken van een nieuwe dag keren de wateren terug, machtiger dan ooit tevoren.
De Bulgaarse landen hebben de wateren van de eeuwigheid al verschillende malen zien komen en gaan. De Thracische beschaving was een cultuur van licht en wijsheid. De mythische zanger Orpheus bespeelde er zijn lier met de zeven snaren en de trillingen van zijn Woord doordrongen de natuurrijken. Hij liet al zijn medeschepselen delen in de rijkdom van de hemelse symfonieën. Hetzelfde Woord werd vertolkt door de mysteriën van Dionysos. In een artikel over het oude Thracië, getiteld ‘Een veelbewogen smeltkroes’[1], lezen we:
Er zijn opvallende overeenkomsten tussen de mythe van Dionysos en de Egyptische mythe van Osiris! Evenals Osiris werd Dionysos geofferd; zoals Osiris’ lichaam in de Nijl, de levensrivier, werd verborgen, zo werd Dionysos ‘steeds’ verscheurd door zijn eigen dienaressen en zijn zonnegeest verspreid ‘over de heuvels, de dalen en de bergtoppen’, zodat alles kon worden wedergeboren.
In datzelfde artikel vinden we ook de volgende profetische uitspraak:
Thracië werd niet voor niets ‘het lichtland van de Grieken’ [of: ‘het lichtland van de Geest’] genoemd. En wellicht bewaarde dit uitgestrekte gebied in zijn ethersferen de herinnering aan de gebeurtenissen in de mysteriescholen uit de prehistorie, als sluimerende magnetische werkingen, die een nieuwe tijd van manifestatie verwachtten.
Bogomielen
De Thracische beschaving werd opgeslokt door het Romeinse Rijk en de Wateren trokken zich terug. Veel later, we bevinden ons dan in de duistere middeleeuwen, keerde het Woord terug door de stem van de bogomielen. De bogomielen, de ‘vrienden van God’, vormden een gnostieke broederschap waarin het innerlijke chistendom werd geleerd en geleefd. Ze waren de verspreiders van het innerlijke christendom en gaven de fakkel van het gnostieke Licht door aan de katharen in Zuid-Frankrijk. Ook vormden de Bogomielen een verbinding, een schakel, tussen de oude wijsheid afkomstig van de manicheeën en nieuwe culturen. Tegen het einde van de twaalfde eeuw werden de bogomielen vernietigd en verdreven; hetzelfde trieste lot zou later ook de katharen ten deel vallen. Wederom keerde de Wateren terug naar hun oorsprong. Weer lag het strand verlaten en werd het zand gesmoord door het zware karma dat de massamoord op de bogomielen had veroorzaakt.
Toch laat God ‘niet varen de werken zijner handen’ en hij zond opnieuw zijn Woord. Het werd in de twintigste eeuw verklankt door Peter Deunov die de grote Beinsa Douno werd. Zijn leringen zijn gebaseerd op de drie universele principes van Liefde, Wijsheid en Waarheid.
Een mens die Liefde heeft begrepen wordt onsterfelijk. Een mens die Wijsheid heeft begrepen wordt volmaakt. Een mens die de Waarheid heeft omvat wordt vrij.[2]
Beinsa Douno wordt ook aangeduid als de Meester van Liefde:
Liefde staat boven nationaliteit.
Liefde staat boven elke religie.
Liefde zelf schept de religieuzen.
Er zijn geen religies in de goddelijke wereld. Er bestaat alleen Liefde. De atmosfeer van de goddelijke wereld is Liefde. Daarin ademt alles Liefde. Religies ontstaan omdat Liefde zich niet op aarde kan manifesteren.
Als je de wil van God wilt doen, vervang religie dan door Liefde. Dan zal iedereen die van je houdt priester en dienaar in je tempel zijn.
Het geweldigste in de wereld is om God als Liefde te leren kennen. [3]
Driebond van het Licht
De zieleliefde is een essentieel onderdeel van het grote reddingsplan voor wereld en mensheid. De School van het Gouden Rozenkruis duidt dit machtige reddingsplan aan met de naam ‘De Driebond van het Licht: Graal, Kathaar en Kruis met Rozen’. Het is misschien een mysterieuze aanduiding die niet voor iedereen duidelijk zal zijn. Het gaat om het feit dat voor een waarlijk bevrijdend leven de volgende drie aspecten in eenheid moeten optreden:
- Liefde afkomstig uit een hart waarin het goddelijke woont;
- Kennis gebaseerd op een door de geest vernieuwd denkleven;
- Bevrijdende daad, voortvloeiende uit de bovengenoemde liefde en kennis.
Beschouwen we dit werkstuk met betrekking tot onszelf, dan spreken we van de vernieuwing en transformatie van hart, hoofd en handen.
Passen we dit principe toe op gnostieke broederschappen en geestelijke stromingen, dan zien we dat bepaalde groepen een toonaangevend aspect hebben. We moeten dit niet te rigide doen en denken dat de andere twee aspecten niet vertegenwoordigd zijn, want we spreken van een ‘driebond’, een drie-eenheid.
De aanduiding ‘Kathaar’ staat voor alle groeperingen waarin de zieleliefde de boventoon voert. De bogomielen vallen bijvoorbeeld in deze categorie. Het gaat hier om zuivere religie. “Liefde zelf schept de religieuzen.”
De benaming ‘Kruis met Rozen’ verwijst naar alle broederschappen en mysteriescholen waarin de bevrijdende geestelijke kennis sterk vertegenwoordigd is. Denken we bijvoorbeeld aan het hermetisme, de godsdienst van het denken.
De aanduiding ‘Graal’ is van toepassing op alle bewegingen waarin de bevrijdende daad sterk naar voren komt. De innerlijke graal, gevuld met liefde en wijsheid, wordt uitgegoten, verbonden met de materie, hetgeen leidt tot bevrijdende handeling. Tot deze groep behoren bijvoorbeeld innerlijke alchemie en Aziatische stromingen zoals het boeddhisme. Ook in India staan het beoefenen en beleven van geestelijke waarden op de voorgrond.
Hier blijkt het grote belang van de Driebond van het Licht, want wanneer handeling niet geleid wordt door liefde en wijsheid, staan fanatisme en ascetisme voor de deur. De Driebond van het Licht streeft een gebalanceerde en harmonische ontwikkeling na van het volledige menselijke geestelijk potentieel, wat leidt tot wijze, liefdevolle, bevrijdende handeling.
Bulgarije
In het artikel ‘Een veelbewogen smeltkroes’ lezen we verder:
Gedurende een periode van duizenden jaren is Thracië – door de verbinding die het vormde tussen oost en west – een belangrijke smeltkroes van culturen geweest. De handel, en niet te vergeten de talloze grotere en kleinere oorlogen, bevorderden interculturele processen waarin veel volkeren – én hun spirituele gedachtegoed – zich met elkaar vermengden. Perzische en Chaldeeuwse wijsheid, tot en met boeddhistische leringen werden hier verbonden met de Griekse en Klein-Aziatische wijsheid. Zelfs bereikten Keltische druïden het land en lieten hun sporen na, waarna uiteindelijk de Grieken en na hen de Romeinen Thracië aan hun imperium toevoegden.
Thracië bevond zich ongeveer waar nu Bulgarije en Roemenië gelegen zijn. De Thraciërs ten noorden van de Donau worden ook wel Daciërs genoemd. In deze landen zijn talrijke overblijfselen van Thracische graftombes en tempelcomplexen te vinden. De graftombes zien eruit als kleine heuvels in het landschap. De onwetende voorbijganger zou ze makkelijk kunnen aanzien voor natuurlijke heuveltjes, niet wetende wat een culturele schatten sommige verbergen. Hier kun je een intrigerende video zien over het oude Thracië.
Ook de Slavische stammen belandden in de Thracische smeltkroes en het is interessant dat Beinsa Douno ook wijst op een ‘Driebond van het Licht’: het verstand en de liefde dienen in de wil tot evenwicht te komen. Een mens die de Waarheid heeft omvat, op basis van Liefde en Wijsheid, wordt vrij door zijn bevrijdende daden.
De Balkan is een centraal punt, een poort tussen Oost en West. Kijken we naar het westen, dan zien we dat de geestelijke bewegingen van theosofie, antroposofie en de rozenkruisers een schat aan spirituele wijsheid hebben onthuld. Kijken we naar het oosten, dan zien we dat oude wijsheid op vele manieren wordt beoefend. Denk aan de vele vormen van yoga in India en het wu-wei principe van het taoïsme in China. Nu is de vraag: is de poort open of gesloten? Deze vraag is zowel van toepassing op het geestelijke als het materiële leven op persoonlijke en mondiale schaal. Staan we open voor de Stem van de Grote Wateren, en staan we open voor de stemmen van onze medemensen? Begrijpen we dat we zowel van de Geest als van onze medemensen kunnen leren? Wat betekent het om de poorten van ons hart, hoofd en handen te openen? Het betekent liefhebben, begrijpen en de helpende hand reiken. Als we in onszelf ruimte maken voor het goddelijke, dan verbindt het goddelijke ons allemaal. Door de open poorten leren we God kennen als Liefde.
School van het Gouden Rozenkruis
De School van het Gouden Rozenkruis is een instrument van de Driebond van het Licht en is nu 100 jaar actief in de wereld.
Catharose de Petri, een van de grootmeesters van het Gouden Rozenkruis, zegt het volgende:[4]
Ieder zielelichaam, en dus ook het etherlichaam van de Geestesschool, werpt een licht naar buiten in de richting van haar magnetische polen, en trekt dan áán datgene waarop haar lichtprojectie zich richt. Wij mogen hieruit duidelijk afleiden hoe uit de grot der geboorte een licht naar boven flitst en hoe aan de hemel der openbaarwording een vijfpuntige ster, een vijfvoudig ziele-ethergewaad en dus eveneens het vijfvoudige etherlichaam van de Geestesschool stralen gaat. En dan gaat zich bewijzen of in de grot der geboorte zelve zich een leven bewegen gaat – en een werkzaamheid aanwezig is – dat het Goddelijke Vaderhuis van het Universele Leven zoekt, dan wel of in de grot de aloude vurige horizontale slang zich blijft openbaren en handhaven. Straalt de ster, als die van Bethlehem, met de spits gericht op het ene Universele Goddelijke Leven, dan komen de gnostieke Wijzen der Voorgaanden uit het Morgenland des Geestes, want zij hebben in het magnetische stralingsveld de stralende ster gezien!
Nu draait het om het Universele Leven dat zich manifesteren gaat in het centrum van het zielelichaam, in het hart van het pentagram.
De School van het Gouden Rozenkruis is een schakel in de keten van gnostieke broederschappen. Het betekent dat de gnostieke schatten van het verleden, uitgedrukt in stralingskracht, zich meedelen aan het magnetische lichaam van de jongste broederschap. Deze Universele Leer, deze Driebond van het Licht behoort niemand toe. Alleen God zelf kan er rechten over doen gelden.
De Driebond van het Licht is het grote reddingswerk voor wereld en mensheid. Een werk van menselijke zielen, voor menselijke zielen, gedragen door de Lichtkracht van de gnosis. De Liefde is de kracht die uitgaat om te redden wat verloren is. De kennis verklaart en belicht het pad van bevrijding als een reële mogelijkheid. Door de daad, het graalaspect, wordt de bevrijdende kracht direct verbonden met degenen die daar naar verlangen. De bevrijdende krachtstroom van de eeuwigheid, de Stem van de Grote Wateren, wordt als concrete etherische krachten verbonden met de zoekers naar Waarheid. Dat is het zielbevrijdende werk dat geschiedt in de conferentieoorden van het Gouden Rozenkruis.
Zoals de goudschatten van de Thraciërs langzaam maar zeker door de archeologen ontdekt worden, zo wil het Gouden Rozenkruis het geestelijke goud, de gehele spirituele erfenis van alle gnostici verbinden met de pelgrims op het pad van bevrijding. Tot het eeuwige heil van allen!
Bronnen:
[1] Pentagram, 2006, nummer 3
[2] Peter Deunov – Wijsheidsmeester van de Liefde – logon
[3] Beinsa Douno, The Master Speaks (Sunrise Press: Los Angeles, 1970)
[4] ‘Galaad, de Steenhoop der Getuigenis’, De Triomf van de Universele Gnosis
