Ta chwila

Ta chwila

Ta chwila

 

Stoję w głębi

uniesienia

wśród wspomnień zamilkłych

i rozśpiewanych nieboskłonów

 

wśród Ciszy

Niczym roziskrzonej.

 

I jest tu ta chwila

czujna

jak brzask płomienny nadzieją

wśród gwiazd gasnących

za kurtyną nocy

 

nieskażona jak zapach leśnej rosy porannej

zalewający radośnie

piersi tęsknotą rozżarzone

 

wierna jak niespodziany

pocałunek fali przybrzeżnej

ślady stóp spijającej

 

świeża jak śnieg niebieski

w ulice zdeptane wtulony.

 

Jest tu ta chwila

 

Pożegnaniem

przeminiętych czasów

 

Zaproszeniem

do najgłębszego westchnienia.

 

Oddycham nieśmiało

by nie spłoszyć

uśmiechniętego serca,

w którym budzi się wreszcie

naprawdę

życie miłością.

 

Na Prawdę…

Print Friendly, PDF & Email

Udostępnij ten artykuł

Informacje o wpisie

Data: 13 października, 2022
Autor: Krzysztof Catewicz (Germany/Poland)
Zdjęcie: LOGON

Ilustracja: